St Lucy Suspense… with cuccìa
Li iurnati già iavanu a l’accurzu
e quannu si turnava di la scola,
eri cuomu ‘na petra nna un puzzu…
Li matinati, na’ scupittata:
scuru, ilati, furturi, nivati,
quannu me’ nonna: Ghinuzzu, Ghinuzzu,
viri ca sona abbu di missa,
e tra abbu e introibbu picca passa...
Me matri mi cuntava ca, carusa,
di lu liettu li Cristiani sdirrubbàvanu
li Tridicini di Patri Firruni,
di scialli e cappuotti Matrici inchìanu,
picchì squasava cu la so’ favella,
e fora fuchiàvanu li picciuttazzi,
aspittannu la fini di la missa...
Siemu a li tiempi di Dioclezianu
ca li Cristiani, pi diri: “Jesus !”,
li cinturiuna di la Tetrarchia
“sine pietate eos torturàbant…”…
Chi fini fici la bedda Lucìa,
‘n manu la parma di lu martìriu,
nni l’autra manu, lu piattu cu ll’ uocchi!...
Quali furmientu, quali cuccia!...
Cu sali e uogghiu, o è liccumìa,
cci po’ scappari sulu quarchi cìciru…
"La Santa Vergini Siragusana
s’avìa prumisu a Lu Sposu Fidili,
e la so’ fidi nun putìa tradiri…”…
E c’è cu ancora annetta la cuccìa!
Didacus